Horrorfilms met vrachtwagens in de hoofdrol –Perfect voor Halloween
Ter gelegenheid van Halloween presenteren we twee horrorfilms die perfect zijn voor kijkers die bekend zijn met logistiek en wegtransport, want de hoofdrollen worden “gespeeld”door vrachtwagens. Maak je klaar voor een griezelige filmavond. Waarschuwing: er kunnen kleine spoilers zijn.
Duel (1971), reg. Steven Spielberg (Nederlandse titel: Duel)
Voordat Steven Spielberg de maestro van de blockbuster-cinema werd met hits als Jaws, E.T. en Jurassic Park, werkte hij als tv-regisseur om het filmvak te leren. Hij regisseerde enkele afleveringen van de serie Columbo, en daarna vertrouwden de bazen van Universal Television — onder de indruk van het werk van de jonge regisseur — hem de taak toe om een tv-film te maken die op ABC zou worden uitgezonden. Het scenario was geschreven door Richard Matheson, een sciencefictionauteur die zijn eigen kort verhaal had aangepast, dat een paar jaar eerder in Playboy was gepubliceerd. De hoofdrol ging naar Dennis Weaver (het meest bekend van deze film en de misdaadserie McCloud). Duel, zoals het heet, ging op 13 november 1971 in première en werd meteen een hit. Het was zo’n groot succes dat Universal besloot de film in de bioscopen uit te brengen. Spielberg moest echter eerst terug naar de set om extra scènes op te nemen om de tv-versie van 74 minuten uit te breiden naar een bioscoopversie van 90 minuten. De bioscoopversie werd uitgebracht in Europa en Australië, waar het ook een grote indruk maakte op het publiek en de critici.
Het verhaal in Duel is eenvoudig, wat misschien de reden is waarom het zo goed werkt, zelfs vandaag nog. De hoofdpersoon, David Mann, is een verkoper die door de Mojave-woestijn rijdt om een klant te bezoeken. Al snel wordt zijn rode Plymouth Valiant uit 1970 het doelwit van de bestuurder van een enorme Peterbilt 281 tankwagen. De gigantische, roestige vrachtwagen probeert meerdere keren Manns auto van de weg te drukken of onder een passerende trein te duwen — met als doel de onschuldige verkoper te doden. Waarom? De kijkers zullen het nooit te weten komen, net als de hoofdpersoon van de film. Het gezicht van de Peterbilt-bestuurder wordt nooit getoond (de camera legt alleen zijn arm en laarzen vast). Dit geeft Duel een meer horrorachtige sfeer. De motieven van de achtervolger zijn onbekend, zijn gezicht is verborgen, en de vrachtwagen die de auto achtervolgt (als een bijbelse Goliath die David achtervolgt) is als een angstaanjagend beest: enorm, roestig, druipend van vet en uitblazend donkere rook uit zijn uitlaten.
Zelfs na al die decennia sinds de release blijft Duel overeind. Het is ook de moeite waard om te kijken om de vroege regisseursvaardigheden van Spielberg te zien, die hij later verfijnde in grootschalige producties (het budget voor Duel was slechts $450.000).
Maximum Overdrive (1986), reg. Stephen King (Nederlandse titel: Stephen King’s Trucks)
Carrie, The Shining, Salem’s Lot, It — dit zijn slechts enkele klassiekers uit de horrorliteratuur van Stephen King, de onbetwiste koning van het horrorgenre. Hollywood was snel geïnteresseerd in Kings werk. Carrie werd verfilmd door Brian De Palma, The Shining door Stanley Kubrick (tegenwoordig een absolute klassieker, hoewel de afwijkingen van het boek King woedend maakten), en Christine door horrormeester John Carpenter. In het midden van de jaren ’80 benaderde de legendarische Italiaanse producent Dino De Laurentiis King en tekende een contract voor drie films gebaseerd op zijn boeken en korte verhalen. De eerste hiervan zou door King zelf geschreven en geregisseerd worden. Het was een riskante onderneming, omdat dit Kings regiedebuut zou zijn en hij op dat moment worstelde met een drugsverslaving. Beide factoren hadden een aanzienlijke invloed op de kwaliteit van de voltooide productie. Het is genoeg om te zeggen dat Maximum Overdrive wordt beschouwd als een van de slechtste films in de filmgeschiedenis, en King, die dit project zag als een leermoment in een nieuw vakgebied, distantieerde zich later van de film, noemde het “een film voor idioten”en regisseerde daarna nooit meer iets. Is het echt zo slecht? Nou ja. Maar tegelijkertijd is het kijken naar Maximum Overdrive erg vermakelijk, want het is een van die films die zo slecht zijn, dat ze goed zijn.
King verfilmde zijn kort verhaal Trucks (uit de bundel Night Shift), maar veranderde de toon ervan. De oorspronkelijke literaire versie is somber en serieus, terwijl de film doordrenkt is van campy humor, met veel geweld en explosies. Voeg daar de muziek van AC/DC aan toe (met de hit “Who Made Who”;de soundtrack is een van de weinige onbetwistbaar goede elementen van de film) en Emilio Estevez in de hoofdrol, en je hebt de essentie van B-films uit de jaren ’80.
Het plot? De Aarde passeert door de staart van de komeet Rhea-M. Terwijl de planeet door het pad van de komeet beweegt, beginnen er vreemde dingen te gebeuren: machines komen tot leven! Ophaalbruggen openen uit zichzelf, wat verkeersongelukken veroorzaakt, geldautomaten beledigen klanten, grasmaaiers vermoorden hun eigenaren, en arcade-spellen elektrocuteren mensen. Een groep overlevenden zoekt hun toevlucht in een tankstation, dat wordt omsingeld door vrachtwagens die — natuurlijk! — de overlevenden willen doden. Aan het hoofd van de groep moordlustige vrachtwagens staat een White Western Star 4800 uit 1976, die speelgoed vervoert voor het bedrijf Happy Toyz. In plaats van een chromen grille heeft hij het gestileerde hoofd van een angstaanjagende goblin, dat een symbool van de film is geworden.
Maximum Overdrive flopte in de bioscopen, en critici kraakten de film af (het kreeg twee nominaties voor de Razzie Awards), maar tegenwoordig heeft de film een cultstatus. Elf jaar later werd het verhaal Trucks opnieuw verfilmd, dit keer als een tv-film. Een paar jaar geleden kondigde Joe Hill, de zoon van Stephen en Tabitha King en zelf ook schrijver, aan dat hij een remake van Maximum Overdrive zou willen maken, aangepast aan de moderne tijd. Zouden dodelijke iPhones en Roomba’s zich bij de moorddadige vrachtwagens voegen?