Produceren ze vrachtwagens? Automerken waarvan je niet zou verwachten dat ze vrachtwagens maken
De wereldwijde auto-industrie is een veel complexer en diverser ecosysteem dan het op het eerste gezicht lijkt, vooral vanuit een eurocentrisch perspectief. Volvo, Scania, DAF, Mercedes-Benz, MAN –we zullen waarschijnlijk aan deze fabrikanten denken als iemand vraagt naar vrachtwagenfabrikanten die aanwezig zijn op de Europese markt. Ondertussen zijn er andere merken in de wereld (ook van Europese oorsprong) die ook trucks en trekkers aanbieden. Bah! Ze zijn zelfs verkoopleiders in dit segment. Maar niet in Europa. Vandaag bekijken we verschillende fabrikanten waarvan je misschien niet wist dat ze vrachtwagens produceren, maar die je waarschijnlijk wel kent van hun passagiersmodellen.
Volkswagen
Volkswagen wordt over de hele wereld (en vooral in Europa) voornamelijk geassocieerd met personenauto’s, vooral met populaire modellen als de Golf en de Passat. Natuurlijk is het merk ook al bijna vanaf het begin van zijn bestaan aanwezig op de markt van bestelwagens, dankzij de Transporter bestelwagen. Maar vrachtwagens met het VW logo op de motorkap zijn waarschijnlijk een vergissing, toch? Niets is minder waar, je hoeft alleen maar naar de Amazonerivier te gaan.
Het merk uit het Duitse Wolfsburg is al sinds 1953 aanwezig in Brazilië, toen de lokale productie van de iconische Kever (daar Fusca genoemd) begon. In de daaropvolgende decennia bracht de Braziliaanse tak van VW succesvolle modellen uit die waren ontworpen met de specificiteit van de lokale markt in gedachten (Brasilia, Gol). Met de ontwikkeling van de productie werd het tijd om het assortiment uit te breiden met bussen en vrachtwagens.
In 1981 kocht Volkswagen de Braziliaanse vrachtwagenactiviteiten van Chrysler en bracht de eerste modellen met eigen logo op de markt. Technisch gezien waren ze gebaseerd op oplossingen ontwikkeld door Chrysler, maar ze kregen nieuwe cabines (aangepaste cabines van de Europese VW LT bestelwagen).
We versnellen de volgende decennia en nu is Volkswagen Truck &Bus Indústria e Comércio de Veículos Ltda een van de toonaangevende vrachtwagenfabrikanten in Brazilië. Het merk behoort nu tot Traton –een groep die volledig door VAG wordt gecontroleerd en waartoe ook MAN, Scania en Navistar behoren.
Sinds 2005 is het belangrijkste product van het merk in Brazilië de Constellation gebleven, aangeboden als trekker en als chassis met cabine voor gespecialiseerde opbouw. Interessant genoeg was de Constellation ook succesvol in de sport, want Formula Truck, d.w.z. tractor-trailer racen op een circuit, is populair in Brazilië.
Vier jaar geleden werd de rol van het vlaggenschip van het merk overgenomen door Meteor, een aangepaste MAN TGX van de eerste generatie. Het aanbod van VW in Brazilië wordt aangevuld door Delivery, een citytruck met een laadvermogen van 3,5 tot 9 ton die in 2003 zijn debuut maakte en 14 jaar later zijn tweede generatie beleefde.
Is er een kans om de Volkswagen Constellation of Meteor op Europese routes te zien? Heel weinig, tenzij een transportbedrijf besluit om ze afzonderlijk uit Brazilië te importeren. De Volkswagen Group heeft geen reden om Braziliaanse trucks op de Europese markt te introduceren, omdat het portfolio een Duits merk bevat met een solide positie op de markt van het oude continent: MAN.
Ford
Hoewel je geen VW-trucks uit Brazilië op de Europese wegen zult zien, beginnen trekkers met een blauw ovaal op de cabine daar al te verschijnen. Natuurlijk wordt Ford in Europa –net als Volkswagen –bijna uitsluitend geassocieerd met personenmodellen en de favoriet van koeriers, loodgieters en andere kleine bedrijven, de Transit bestelbus.
In de Verenigde Staten staat Ford tegenwoordig voor SUV’s, de iconische Mustang en –misschien vooral –een breed aanbod pick-uptrucks (en de Transit, natuurlijk). Tot het einde van de jaren 1990 bood Ford in de VS echter ook vrachtwagens en trekkers aan.
Ook op het oude continent was Ford aanwezig op de vrachtwagenmarkt, maar de modellen van de Duitse (FK) en Britse (Thames) vestigingen van Ford wonnen alleen klanten op hun thuismarkten. In 1975 probeerde Ford de harten van Europese transporteurs te winnen. Een ambitieuze poging, maar gedoemd te mislukken. Het Transcontinental-model (gebouwd met onderdelen die volledig door externe leveranciers werden geleverd, de cabines werden bijvoorbeeld gemaakt door het Franse Berliet) was zijn tijd ver vooruit en bood technische vooruitgang en een comfortniveau dat de concurrentie niet kon bieden. Er werden echter maar iets meer dan 8.200 exemplaren geproduceerd in 1983 (waardoor het vandaag de dag een gewilde klassieker is onder verzamelaars van bedrijfsvoertuigen). De reden voor de mislukking was de te hoge prijs en het te hoge gewicht, vooral in het licht van de toenmalige Britse regelgeving.
Het Cargo box-model, dat in 1981 in productie ging, was iets populairder (je bent waarschijnlijk meer bekend met de aangepaste versie die werd verkocht onder het Italiaanse merk Iveco EuroCargo). Het zal echter niet onwaar zijn om te zeggen dat Ford sinds de jaren 1990 afwezig is op de vrachtwagenmarkt in Europa. Iets anders in Turkije.
Ford Otosan –een gezamenlijk bedrijf van Ford en de Turkse holding Koç, opgericht in 1959 –produceert al jaren met succes vrachtwagens aan de Bosporus.
In 2018 werd een nieuwe trekker met de naam F-Max op de markt gebracht, die een jaar later de titel Truck van het Jaar won. Ford is van plan om de F-Max-markt in Europa uit te breiden en fabrikanten met gevestigde posities en een gevestigd imago uit te dagen. Op dit moment wordt de Turkse trekker verkocht op verschillende Europese markten (waaronder Duitsland, Frankrijk, Polen en Spanje), hoewel hij nog steeds een zeldzame verschijning op de weg is.
Tata
Tata Motors, onderdeel van de Tata Group, is een van de grootste autofabrikanten in India. In Europa is dit merk echter bijna volledig onbekend, hoewel het een tiental jaar geleden probeerde de markt van het oude continent te betreden dankzij het stadsmodel Indica. Dit betekent echter niet dat het merk volledig afwezig is in Europa. Tata Motors is eigenaar van twee beroemde Britse merken: Jaguar en Land Rover. Tata heeft ook twee onderzoeks- en ontwikkelingscentra in Europa.
Het is echter onwaarschijnlijk dat je vrachtwagens met het logo van de Indiase fabrikant op de Europese wegen ziet, en als dat wel zo is, dan zijn ze erg zeldzaam. Ondertussen biedt Tata in zijn thuisland India een zeer uitgebreid assortiment trucks, waaronder trekkers van de Sigma- en Prima-lijnen. Ze worden ook geëxporteerd naar talloze markten in ontwikkelingslanden.
DAF
Tot slot nog een blik op het onderwerp van ons artikel, maar dan à rebours. Wat dacht je van een fabrikant die zich alleen specialiseert in vrachtwagens, daar alom mee wordt geassocieerd, maar ook een aflevering heeft in de personenautomarkt?
Tegenwoordig richt het Nederlandse DAF, onderdeel van het wereldwijde PACCAR-concern, zich uitsluitend op de productie van vrachtwagens, maar in de jaren 1958-1975 bood het een familie kleine stadsauto’s aan. Het begon met het 600 model en eindigde met de 66. DAF personenauto’s waren tweedeurs, vierpersoons sedans (stationwagens, bestelwagens en pick-up versies werden ook aangeboden), aangedreven door benzinemotoren met inhoud variërend van 0,6 tot 1,3 liter. Wat DAF auto’s onderscheidde (afgezien van de carrosserie van de modellen vanaf 44, ontworpen door de legendarische Giovanni Michelotti) was het gebruik van een Variomatic continu variabele automatische transmissie (CVT) –voor het eerst in de geschiedenis van de auto-industrie.
In 1975 nam Volvo de DAF-divisie voor personenauto’s over en korte tijd werd het DAF 66-model verkocht als de Volvo 66. Vandaag de dag lijkt de DAF slechts een voetnoot in de geschiedenis van de auto-industrie. Vandaag de dag lijkt het erop dat de DAF personenauto slechts een voetnoot is in de geschiedenis van de auto-industrie, alleen herinnerd vanwege de revolutionaire CVT-transmissie. Ondertussen werden er tussen 1958 en 1975 meer dan 800.000 DAF personenauto’s geproduceerd in de fabrieken in Eindhoven en Born. Toch niet zo’n voetnoot.
Miniatuurfoto: MAN SE, CC BY-SA 3.0, Wikipedia